11/11/2554
ถนนพหลโยธินย่านคลอง4ลำลูกกาจังหวัดปทุมธานี
ถูกน้ำท่วมขังจนกลายเป็นคลองขนาดใหญ่ให้ชาวบ้านนำเรือมาสัญจร
ระหว่างทางที่เรานำของเข้าไปบริจาค มีชาวบ้านจำนวนมากออกมารอรับเต็มทั้งสองข้างทาง
ขณะที่บางคนก็ออกมาซื้อสิ่งของเพื่อยังชีพทั้งอาหารสด อาหารแห้ง แต่ที่น่าแปลกใจคือ
ผมเห็นสามีภรรยาคู่หนึ่ง พวกเขาไม่ได้ออกมาซื้ออาหารเหมือนคนอื่น
แต่กลับมาซื้อแหตกปลาติดมือกลับไปด้วย
น้ำที่ท่วมขังอยู่หลายสัปดาห์
ทำให้ชาวบ้านเริ่มเรียนรู้ที่จะปรับตัว และช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
อย่างเช่นชาวชุมชนในหมู่บ้านแคทลียาคลอง4ลำลูกกา
พวกเขาได้รวมกลุ่มกันจัดตั้งเป็นกองอำนวยการ
ที่พร้อมจะช่วยเหลือลูกบ้านในวิกฤติน้ำท่วมครั้งนี้
ระหว่างทางที่ผมเข้าไปกับรถบริจาคของ
ผมเห็นภาพของหลายชีวิตที่ร้องขอความช่วยเหลือ ทันทีที่รถของเราหยุดลง
ชาวบ้านต่างวิ่งกรูเข้ามาขอของบริจาค ซึ่งเราไม่สามารถที่จะมอบให้ได้ทุกคนเพราะยังมีอีกหลายจุดที่รอเราอยู่
มีเด็กหลายคนเดินฝ่ากระแสน้ำเข้ามา ขอขนมและของกินเล่น
แต่เราก็บริจาคให้เท่าที่ของของเราพอมีอยู่
พื้นที่ลำลูกกาทำให้ผมนึกถึงบ้านที่จังหวัดอยุธยาซึ่งถูกน้ำท่วมด้วยเช่นกัน
แต่ถึงต่างกันเพียงพื้นที่แต่ความเดือดร้อนของชาวบ้านไม่ได้ต่างกันเลย
ไม่รู้ว่าปีหน้าและปีต่อไปภาพเหล่านี้จะค่อย ๆ หายไปหรืออาจจะทบทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ
และผมเชื่อว่าพี่น้องคนไทยทั้งประเทศคงจะยิ้มรับกับสถานการณ์เช่นนี้ได้ไม่บ่อยนัก
อนาคตผมอยากเห็นการทำงานที่สอดคล้องไปในทิศทางเดียวกันของผู้ใหญ่ในบ้านเมือง
ผมรักบ้านของผมฉันท์ใด ท่านก็คงรักบ้านของท่านเช่นเดียวกัน
นักข่าวพลเมือง ThaiPBS
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น